Montaż wykładzin dywanowych - Mondis

I. Wstęp

Montaż wykładzin dywanowych nie jest prostą czynnością i wymaga określonych umiejętności, wiedzy, a często i doświadczenia. Osobom niezaznajomionym z tą tematyką oraz tym, które nie czują się na siłach, by samodzielnie podjąć się montażu, zalecamy skorzystanie z usług profesjonalnych montażystów. Jeśli jednak decydujemy się na samodzielną instalację wykładziny dywanowej, poniżej zamieszczamy kilka wskazówek, które mogą okazać się przydatne podczas pracy.

UWAGA: Tekst ten stanowi jedynie zbiór wskazówek i zaleceń dotyczących samodzielnego montażu wykładzin dywanowych. Sklep Mondis nie bierze odpowiedzialności za potencjalne błędy montażowe i zaleca, by w przypadku braku odpowiednich umiejętności korzystać z pomocy fachowców.

II. Pomiary i dobór wykładziny

Przed zakupem i montażem wykładziny dywanowej należy pamiętać, że na rynku dostępne są różnorodne produkty różniące się wytrzymałością, parametrami technicznymi, składem surowcowym czy klasyfikacją użytkową. Szczególną uwagę należy zwrócić na to, czy dany produkt jest przystosowany do instalacji na systemach ogrzewania podłogowego. Decydując się na konkretną wykładzinę, należy upewnić się, że będzie ona odpowiednia dla naszych potrzeb oraz miejsca, w którym będzie użytkowana.

Zanim kupimy wykładzinę, musimy wiedzieć, jaka ilość będzie nam potrzebna. W tym celu należy zmierzyć pomieszczenie, pamiętając o wszelkich wnękach, wyobleniach i progach. Do dokonanych pomiarów należy dodać około 10-20 cm zapasu z każdej strony na wypadek ewentualnych pomyłek. Pomiary pozwolą nam ustalić, z jakiej szerokości rolki powinna być ucinana nasza wykładzina.

III. Przygotowanie podłoża

Przed przystąpieniem do montażu niezwykle ważne jest odpowiednie przygotowanie podłoża. Należy upewnić się, że powierzchnia, na której znajdzie się wykładzina, jest równa, stabilna, sucha, niepyląca oraz czysta. Wszelkie nierówności lub pozostałości po poprzedniej wykładzinie należy usunąć, ponieważ mogą one skutkować nierównomiernym zużywaniem się nowej wykładziny. Do wyrównywania powierzchni betonowych najlepiej użyć masy samopoziomującej. W przypadku podłoży drewnianych (np. parkietu) zaleca się zastosowanie warstwy z płyt OSB.

UWAGA: W przypadku montażu na podłożach betonowych lub anhydrytowych ich wilgotność mierzona za pomocą miernika CM nie powinna wynosić więcej niż odpowiednio 2% i 0,5%.

IV. Układanie

Kiedy podłoże jest już przygotowane, można przystąpić do układania wykładziny. Pierwszym krokiem powinno być rozłożenie wykładziny w pomieszczeniu tak, aby zachodziła na ściany na około 5-10 cm, a następnie pozostawienie jej na kilka godzin (24 godziny w przypadku wykładzin naturalnych) w celu rozprostowania i aklimatyzacji. Ważne jest, aby w pomieszczeniu panowała temperatura nie mniejsza niż 18 stopni Celsjusza.

Kolejnym etapem jest wybór metody montażu. W małych pomieszczeniach do 20m² wykładzina może być układana bez kleju lub mocowana za pomocą dwustronnych taśm klejących. W większych pomieszczeniach zdecydowanie zaleca się przyklejenie wykładziny do podłoża.

Układanie bez kleju:

Rozkładamy wykładzinę na całym pomieszczeniu, a następnie jej krawędzie wywijamy na ściany i unieruchamiamy za pomocą listew przypodłogowych. Taka metoda montażu jest stosunkowo prosta, jednak niezalecana w przypadku intensywnie użytkowanych pomieszczeń i takich, które wyposażone są w meble na kółkach.

Układanie na taśmę klejącą dwustronną:

Mocujemy specjalistyczną taśmę w odległości 3 cm od ściany, pamiętając o tym, by jej pasy przebiegały wzdłuż ścian. Na środku pomieszczenia stosujemy taśmę w regularnych odstępach co 50 – 100 cm. Kiedy już przygotujemy taśmę i ściągniemy papier chroniący klej, należy rozwinąć wykładzinę, jednocześnie wygładzając ją rękoma.

Układanie na kleju:

Klejenie wykładziny na stałe do podłoża jest metodą zapewniającą jej najdłuższą trwałość i estetykę. Na początku zwijamy płat rozłożonej wykładziny do połowy, a drugą część zabezpieczamy przed przesuwaniem. Na odsłonięty fragment podłoża nanosimy odpowiedni klej i przy użyciu zębatej pacy równomiernie go rozprowadzamy. Ilość stosowanego kleju, metoda jego rozprowadzania oraz rozmiar pacy uzależnione są od wybranego kleju. Następnie odczekujemy zalecany przez producenta czas do osiągnięcia przez klej odpowiedniej lepkości (zazwyczaj około 10 minut). Gdy klej uzyska odpowiednią siłę klejącą, należy dokładnie docisnąć wykładzinę do podłoża, a następnie przewalcować wałkiem dociskowym. W przypadku pojawienia się śladów kleju w obrębie spoin należy szybko usunąć je mokrą szmatką. Całość powtórzyć na drugiej połowie.

V. Wykończenie i użytkowanie po montażu

Wykładzinę wzdłuż linii łączenia ze ścianą wykańcza się za pomocą listew przypodłogowych (listwy dywanowe, drewniane, MDF, styrodur). W przypadku, gdy wykładzina dywanowa ma łączyć się z innym materiałem (np. na progu), na styku można zamontować specjalną listwę wykończeniową, która zapewni estetykę, a także w miarę potrzeby wyrówna różnicę poziomów.

Po montażu odczekaj co najmniej 24 godziny przed użytkowaniem i ustawianiem mebli.

Jeśli wykładzina była klejona do podłoża, po zakończonym montażu należy dokładnie wywietrzyć pomieszczenie – aż do pozbycia się zapachu kleju. Należy także pamiętać, aby nie przykrywać jej różnego rodzaju foliami, gdyż może to zaburzyć proces odparowywania kleju.

VI. Ważne wskazówki

Przed przystąpieniem do montażu należy zapewnić sobie niezbędne narzędzia: miarka, ołówek, nożyk, nożyce, walec oraz linijka.
Do wszelkich cięć używaj zawsze ostrego noża i regularnie wymieniaj ostrza.
Klejąc wykładzinę do podłoża, wybieraj kleje, które nie zawierają rozpuszczalników, lotnych związków organicznych czy innych substancji szkodzących.
Wykładzina musi idealnie przylegać do podłoża, także wokół rur (starsze budownictwo) i wszystkich zakamarków. Przy futrynach i progach dociskamy wykładzinę i obcinamy ją z naddatkiem około 0,5 cm od linii zgięcia. Pozostały nadmiar wykładziny wciskamy pod próg drzwi.
Przy narożach wewnętrznych, przed odcięciem zawiniętych do góry brzegów, przecinamy najpierw wykładzinę po przekątnej. Bardzo istotne jest, aby nie przecinać jej do samej ziemi, lecz zostawić fragment nieprzecięty. Teraz wystające przecięcie wciskamy do narożnika, a zawinięte do góry brzegi obcinamy. Przy narożach zewnętrznych postępujemy podobnie.
W przypadku, gdy szerokość wykładziny nie jest wystarczająca do pokrycia całej powierzchni, konieczne będzie ułożenie kolejnego pasa. W takiej sytuacji dopasowujemy drugi arkusz na zakładkę, tak aby oba brzegi zachodziły na siebie na około 3-5 cm. Teraz obie warstwy przecinamy jednocześnie, wzdłuż kątownika lub prowadnicy, uzyskując estetyczne łączenie. Warto tak rozplanować ułożenie poszczególnych kawałków, by linie łączeń przebiegały prostopadle do kierunku padania światła.
Łącząc ze sobą arkusze wykładziny, należy pamiętać o tym, aby zwrócić szczególną uwagę na kierunek ułożenia runa. Wszystkie fragmenty muszą być układane jednakowo i zgodnie z tym kierunkiem. W przeciwnym razie zauważalne będą różnice w odcieniu wykładziny oraz powstanie niejednolity efekt wizualny.
W przypadku, gdy w pomieszczeniu wykładzina będzie instalowana z wykorzystaniem dwóch lub więcej arkuszy, należy sprawdzić, czy wszystkie jej kawałki pochodzą z tej samej partii produkcyjnej. Pozwoli to uniknąć ewentualnych różnic w odcieniach arkuszy.
Wykładziny nie należy instalować na istniejących pokryciach podłogowych takich jak: poprzednie wykładziny dywanowe, linoleum, wykładziny z PCV, wykładziny gumowe.
W celu zwiększenia właściwości izolacyjnych oraz komfortu użytkowania, pod wykładziny (zwłaszcza te na podłożu z juty) można stosować piankowe podkłady. Jeśli zdecydujemy się na dodatkowy podkład, w przypadku posiadania ogrzewania podłogowego należy zwrócić uwagę, czy wybierany produkt jest przystosowany do układania na tego typu systemach.